Ζώα υπό εξαφάνιση

Ως απειλούμενο είδος εννοούμε ένα είδος από κάποιον ζωντανό οργανισμό που κατά πάσα πιθανότητα θα εξαφανιστεί. Πολλές χώρες έχουν νόμους που προστατεύουν τα είδη αυτά απαγορεύοντας το κυνήγι, περιορίζοντας την ανάπτυξη γης, ή δημιουργώντας καταφύγια. Η κατάσταση διατήρησης ενός είδους δηλώνει ότι υπάρχει πιθανότητα αυτό να εξαφανιστεί. Πολλοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση της κατάστασης των ειδών, π.χ., στατιστικά νούμερα, όπως ο αριθμός των ζώων που απομένει, η συνολική αύξηση ή μείωση του πληθυσμού σε βάθος χρόνου, τα ποσοστά επιτυχίας αναπαραγωγής και οι γνωστές απειλές του κάθε είδους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα συγκεκριμένο είδος μπορεί να γίνει είδος υπό εξαφάνιση. Παρά το γεγονός ότι οι παράγοντες αυτοί μπορούν να αναλυθούν και να ομαδοποιηθούν, υπάρχουν πολλές αιτίες που εμφανίζονται κατ ‘επανάληψη. Παρακάτω αναφέρονται διάφοροι παράγοντες που οδηγούν σε εξαφάνιση ενός είδους:

• Καταστροφή των οικοτόπων
• Εισαγωγή εξωτικών ειδών
• Υπερεκμετάλλευση
• Άλλοι Παράγοντες (Ασθένειες, ρύπανση, και η περιορισμένη κατανομή)

Πριν από την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη, τα είδη υπέφεραν κυρίως από τοπικούς παράγοντες όπως το υπερβολικό κυνήγι και η καταστροφή των οικοτόπων. Με την επιτάχυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη από τη βιομηχανική επανάσταση, η αλλαγή του κλίματος έχει αρχίσει να επηρεάζει την ασφάλεια των ειδών. Δυστυχώς, ο αριθμός των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση είναι μεγάλος.

Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

Αφρικανικός ελέφαντας: Είναι τα μεγαλύτερα τετράποδα στη γη. Τα κοπάδια τους περιπλανώνται μέσα από 37 χώρες της Αφρικής. Αναγνωρίζονται εύκολα από την προβοσκίδα τους, που χρησιμοποιείται για την επικοινωνία και το χειρισμό αντικειμένων.

Αρκτικός Λύκος: Συχνά αποκαλείται και πολικός λύκος. Οι αρκτικοί λύκοι ζουν στις περιοχές της Βόρειας Αμερικής και της Γροιλανδίας.

Τίγρη της Βεγγάλης: Κατά κύριο λόγο βρίσκονται στην Ινδία, αλλά υπάρχουν και σε μικρότερο αριθμό στο Μπαγκλαντές, στο Νεπάλ, στο Μπουτάν, στην Κίνα και στη Μιανμάρ. Είναι το πιο πολυπληθές από όλα τα υποείδη της οικογένειας της τίγρης με λιγότερες από 2500 τίγρεις στην άγρια φύση.

Γαλάζια Φάλαινα: Η γαλάζια φάλαινα είναι το μεγαλύτερο ζώο του πλανήτη, και ζυγίζει περίπου 200 τόνους (περίπου όσο 33 ελέφαντες). Το χαρακτηριστικό χαμηλής συχνότας σφύριγμά τους μπορεί να ακουστεί σε εκαντοντάδες χιλιόμετρα και πιθανώς χρησιμοποιείται για να προσελκύσει άλλες γαλάζιες φάλαινες.

Πολική αρκούδα: Οι πολικές αρκούδες έχουν ταξινομηθεί ως θαλάσσια θηλαστικά επειδή περνούν μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη θάλασσα του Αρκτικού Ωκεανού. Έχουν ένα παχύ στρώμα λίπους στο σώμα τους και ένα αδιάβροχο τρίχωμα που τις προστατεύει από τον κρύο αέρα και το νερό.

Χιμπατζής: Όπως και εμείς, οι χιμπατζήδες είναι πολύ κοινωνικά ζώα, φροντίζουν τους απογόνους τους για χρόνια και μπορεί να ζήσουν πάνω από 50 έτη.

Γιγαντιαίο Πάντα: Αυτό το ήσυχο πλάσμα με το χαρακτηριστικό ασπρόμαυρο τρίχωμα είναι αξιολάτρευτο και θεωρείται εθνικός θησαυρός στην Κίνα.

Πράσινη χελώνα: Η πράσινη χελώνα είναι μία από τις μεγαλύτερες θαλάσσιες χελώνες και η μόνη φυτοφάγα μεταξύ αυτών. Οι πράσινες χελώνες πήραν το όνομά τους για το πρασινωπό χρώμα των χόνδρων και του λίπους τους και όχι για το κέλυφός τους.

Ιαγουάρος: Οι ιαγουάροι είναι καλοί κολυμβητές και ορειβάτες και χρειάζονται μεγάλες εκτάσεις τροπικών δασών και όχθες ποταμών για να επιβιώσουν. Το κυνήγι και η απώλεια καταφυγίου λόγω της αποψίλωσης των δασών συνεχίζουν να απειλούν την επιβίωση αυτών των υπέροχων γατών.

Ιγκουάνα: Μια από τις κύριες τοποθεσίες που είχαν φωλιές τα ιγκουάνα βρίσκεται σε μια μεγάλη τουριστική παραλία στην παραθαλάσσια περιοχή του Puerto Villamil στο νησί Isabela. Για πολλά χρόνια, το Εθνικό Πάρκο στα Γκαλαπάγκος προστάτευε μόνο το κεντρικό τμήμα της περιοχής αυτής.

Πιγκουίνος: Αν και είναι πτηνά, οι πιγκουίνοι έχουν μεμβράνες στα πόδια αντί για φτερά. Δεν μπορούν να πετάξουν και περπατούν με τα δύο τους πόδια στη γη, αλλά όταν οι συνθήκες του χιονιού είναι καλές γλιστρούν στις κοιλιές τους. Στο νερό είναι δεινοί κολυμβητές και δύτες, και μερικά είδη μπορούν να πιάσουν ταχύτητες μέχρι και 15 μίλια ανά ώρα.

Λεοπάρδαλη του χιονιού: Η κατασκευή της λεοπάρδαλης του χιονιού της επιτρέπει να ανεβοκατεβαίνει τις απότομες πλαγιές με μεγάλη ευκολία. Τα πίσω πόδια της λεοπάρδαλης αυτή της δίνουν τη δυνατότητα να κάνει άλμα μέχρι και έξι φορές το μήκος του σώματός της.

Υάκινθος Μακάο: Είναι ο πιο μεγάλος παπαγάλος στον κόσμο. Παίζει σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημά τους καθώς διασπείρει σπόρους στον βιότοπό του ενώ η φωνή του μπορεί να ακουστεί έως 1 χιλιόμετρο μακριά.